1. Í Norður Kóreu: Allar vefsíður eru undir stjórn stjórnvalda. Um 4% íbúanna eru með internetið.

2. Búrma: Yfirvöld sía tölvupóst og loka aðgangi að vefsvæðum hópa sem sýna mannréttindabrot eða eru ósammála stjórnvöldum.

3. Kúba: Stjórnvöld stjórna aðgangi að netinu. Virkni á netinu er skoðuð með IP-blokkun, leitarorðasíun og vafraglugga. Aðeins stjórnendur (stjórnvöld) geta hlaðið inn efni.

4. Sádí-Arabía: Um 400.000 síðum hefur verið lokað, þar á meðal síðum sem fjalla um pólitísk, félagsleg eða trúarleg málefni sem samræmast ekki við íslamska trú.

5. Íran: Bloggarar verða að skrá sig hjá Lista- og menningarmálaráðuneytinu. Þeir sem tjá andstöðu við mullahs sem sjórna landinu eru áreittir og fangelsaðir.

6. Kína: Stjórnvöld í Kína ritskoða mest í heiminum. Ríkisstjórnin lokar vefsvæðum og eyðir "óþægilegu" efni, ekki er hægt að leita um sjálfstæði Taívan eða fjöldamorð Tiananmen-torgsins. Ekki er hægt að finna efni sem sýnir andstöðu við kommúnistaflokkinn.

7. Sýrland: Bloggarar sem "standa í veg fyrir sameiningu þjóðarinnar" eru handteknir. Netkaffihús verða að biðja alla viðskiptavini um auðkenningu, skrá tíma og senda upplýsingarnar til yfirvalda.

8. Túnis: Internetþjónustuaðilar verða að tilkynna ríkisstjórninni um IP tölu og persónulegar upplýsingar allra bloggara. Öll umferð fer í gegnum miðlæga netið. Ríkisstjórnin síar allt efni sem hlaðið er inn og fylgist með tölvupósti.

9. Víetnam: Kommúnistaflokkurinn krefst þess að Yahoo, Google og Microsoft birti upplýsingar um alla bloggara sem nota vettvang sinn. Það lokar vefsíðum sem gagnrýna stjórnvöld, auk þeirra sem tala fyrir lýðræði, mannréttindum og trúarlegu frelsi.

10. Túrkmenistan: Eina netþjónustan er ríkisstjórnin. Hún lokar aðgangi að mörgum stöðum og fylgist með öllum tölvupóstreikningum í Gmail, Yahoo og Hotmail.